Wat is jouw houding ten opzichte van de dertien epistels?

                         Waar sta jij ten aanzien van de dertien brieven?

Het Nieuwe Testament van de Bijbel bevat de dertien epistels van Paulus. Deze dertien brieven zijn allemaal door Paulus geschreven aan de kerken die in Jezus Christus geloofden in de tijd dat hij aan het werk was. Dat wil zeggen dat hij de brieven schreef nadat Jezus ten hemel was gevaren en Hij was opgestaan. Zijn brieven zijn getuigenissen van de wederopstanding en de hemelvaart van de Heer Jezus na Zijn dood, en ze prediken de weg waarop mensen berouw kunnen hebben en het kruis kunnen dragen.


 Deze wegen en getuigenissen waren er natuurlijk ter onderricht van de broeders en zusters in de diverse plaatsen van Judea in die tijd, omdat Paulus toen dienaar van de Heer Jezus was en hij was opgestaan om te getuigen van de Heer Jezus. Er staan verschillende mensen op om Zijn verschillende werken uit te voeren in iedere periode van het werk van de Heilige Geest, dat wil zeggen om het werk te doen van de apostelen, zodat het werk dat God Zelf afmaakt, voortgezet kan worden. Als de Heilige Geest rechtstreeks zou werken en er geen mensen zouden worden opgeroepen, dan zou het werk moeilijk uitgevoerd kunnen worden. En zo werd Paulus iemand die op weg naar Damascus neergeslagen werd en vervolgens weer op de been geholpen werd om van de Heer Jezus te getuigen. Buiten de twaalf discipelen van Jezus, was hij de apostel. Hij verkondigde het evangelie, maar daarnaast nam hij ook de kerken in de diverse plaatsen onder zijn hoede, wat inhield dat hij voor de broeders en zusters zorgde, oftewel de broeders en zusters in de Heer leidde. Zijn getuigenis bestaat uit het bekendmaken van het feit van de wederopstanding en de hemelvaart van de Heer Jezus, en de mensen leren berouw te hebben en de weg van het kruis te gaan. Hij was een van de getuigen van Jezus Christus in die tijd.

De dertien epistels van Paulus waren gekozen om in de Bijbel te gebruiken. Paulus had deze dertien brieven allemaal gericht op de verschillende situaties van mensen op diverse plaatsen. De Heilige Geest had hem bewogen de brieven te schrijven en vanuit de positie van apostel (vanuit het perspectief van dienaar van de Heer Jezus) onderwees hij broeders en zusters op alle plaatsen. De brieven van Paulus kwamen dus niet voort uit profetieën of rechtstreeks uit visioenen, maar uit het werk dat hij ondernam. Deze brieven zijn niet vreemd of moeilijk te begrijpen zoals profetieën. Deze woorden zijn alleen maar brieven en geen profetieën of mysteriën. Het zijn niet meer dan gewoon instructies. Ook al zijn veel woorden moeilijk te vatten of niet gemakkelijk te begrijpen door mensen, ze zijn gewoon de verlichting van de Heilige Geest en de visioenen die Paulus heeft gezien. Paulus is gewoon een apostel, een dienaar die door de Heer Jezus is gebruikt en geen profeet. Terwijl hij naar allerlei plaatsen liep, maakte hij van de gelegenheid gebruik om brieven te schrijven aan broeders en zusters van de kerken. En in de periode dat hij ziek was, schreef hij naar de kerken waar hij in het bijzonder aan dacht, maar niet naar toe kon. Zijn brieven werden dus bewaard door mensen in die tijd. Later werden ze verzameld, gesorteerd en vervolgens geplaatst achter de vier evangeliën van de Bijbel. Natuurlijk kozen zij de beste brieven die hij had geschreven en voegden die samen. De brieven waren natuurlijk heilzaam voor het leven van broeders en zusters van de kerken, en in die tijd waren deze brieven bijzonder bekend. Toen Paulus de brieven schreef, was het niet zijn bedoeling een spiritueel werk te schrijven waarmee broeders en zusters een pad konden vinden om te oefenen, of een spirituele biografie om zijn eigen ervaringen te beschrijven. Ook was hij niet van plan een boek te schrijven om schrijver te worden. Hij schreef gewoon brieven naar broeders en zusters van de kerk van de Heer Jezus Christus. In zijn positie als dienaar onderwees hij broeders en zusters, vertelde hun over zijn verantwoordelijkheid, over de wil van de Heer Jezus en wat Hij aan de mensen had toevertrouwd met betrekking tot de toekomst. Dat was het werk dat hij uitvoerde. Zijn woorden strekten tot lering voor de ervaring van toekomstige broeders en zusters. Er staan veel waarheden in de vele brieven, en het waren allemaal dingen die de mensen in het Tijdperk van Genade moesten beoefenen. Dit is de reden waarom de mensen later deze brieven in het Nieuwe Testament opnamen. Hoe het later ook met Paulus afliep, hij was iemand die in die tijd gebruikt werd, die broeders en zusters in de kerken steunde. Zijn einde werd door zijn wezen bepaald, en door het feit dat hij aanvankelijk neergeslagen was. Hij kon die woorden in die tijd spreken, omdat hij het werk van de Heilige Geest had. Het was vanwege het werk van de Heilige Geest dat hij een verantwoordelijkheid voor de kerken droeg. Zo was hij in staat broeders en zusters te voorzien. Vanwege bijzondere omstandigheden was hij echter niet in staat de kerken persoonlijk te bezoeken voor het werk, dus schreef hij hun brieven om broeders en zusters in de Heer aan te sporen. Aanvankelijk vervolgde hij de discipelen van de Heer Jezus, maar nadat Jezus ten hemel was gevaren, oftewel nadat hij het licht had ontvangen, hield hij daarmee op en vervolgde die heiligen niet meer die het evangelie verkondigden in het belang van de weg van de Heer. Nadat hij Jezus had gezien, stond hij op en werd een mens die door de Heilige Geest werd gebruikt.

Het werk van Paulus in die tijd was gewoon de steun aan en voorziening van broeders en zusters. Hij was niet zoals sommigen die met veel moeite een carrière voor zichzelf op willen bouwen of een of ander literair werk willen schrijven, andere paden open willen leggen of andere paden buiten de Bijbel willen vinden om de mensen in de kerken langs te leiden zodat ze een nieuwe ingang kunnen bereiken. Hij was iemand die gebruikt werd, hij deed dit alleen maar om zich van zijn plicht te vervullen. Als hij geen verantwoordelijkheid voor de kerken zou dragen, zou dit als plichtsverzuim worden gezien. Als er een ontwrichtende gebeurtenis zou voorvallen of verraad in de kerken tot een abnormale toestand bij de mensen daar zou leiden, dan zou men vinden dat hij zijn werk niet goed had gedaan. Als een werker een verantwoordelijkheid voor de kerken draagt en zo goed werkt als hij kan, dan is dat het bewijs dat hij een geschikte werker is, een persoon die geschikt is om te worden ingezet. Als hij geen verantwoordelijkheid voelt jegens de kerk zal zijn werk ook geen resultaten opleveren en als de meeste mensen die hij leidt zwak zijn of zelfs vallen, dan heeft zo’n werker niet zijn plicht vervuld. En zo was ook Paulus geen uitzondering. Hierom moest hij voor de kerken zorgen en regelmatig brieven schrijven aan broeders en zusters. Deze methode maakte het hem mogelijk de kerken te voorzien en broeders en zusters te overzien - het was de enige weg waarop de kerken voorzien en gehoed konden worden. De woorden van de brieven die hij schreef waren heel diepzinnig, maar die waren geschreven aan broeders en zusters onder de omstandigheden waarin hij verlichting van de Heilige Geest had verkregen, en in zijn schrijven nam hij ook zijn persoonlijke ervaringen op en de last die hij voelde. Paulus was slechts een mens die door de Heilige Geest werd gebruikt en de inhoud van zijn brieven was volledig met zijn persoonlijke ervaringen doorweven. Het werk dat hij deed was gewoon het werk van een apostel, niet het werk dat rechtstreeks door de Heilige Geest wordt uitgevoerd, en het is ook anders dan het werk van Christus. Hij voerde alleen zijn plicht uit, wat de reden was waarom hij zowel zijn lasten als zijn persoonlijke ervaringen en inzichten aan broeders en zusters in de Heer gaf. Hij voerde slechts het werk van Gods opdracht uit door persoonlijk inzicht en begrip te verschaffen - het was zeker God Zelf niet die rechtstreeks aan het werk was. Als zodanig was zijn werk met menselijke ervaring en menselijke gezichtspunten en begrip van het werk van de kerk vermengd. Je kunt echter niet beweren dat deze gezichtspunten en kennis van de mens het werk van kwade geesten is, of werk van het vlees en bloed. Je kunt alleen zeggen dat het de kennis en ervaring van een mens is die door de Heilige Geest is verlicht. Wat ik hiermee wil zeggen is dat de brieven van Paulus geen hemelse boeken zijn. Ze zijn niet heilig en niet uitgesproken en onder woorden gebracht door de Heilige Geest, ze zijn slechts een uiting van de verantwoordelijkheid van Paulus voor de kerken. Ik zeg dit alles om jullie te laten begrijpen wat het verschil is tussen het werk van God en van de mens. Het werk van God vertegenwoordigt God Zelf, terwijl het werk van de mens de plicht en ervaringen van de mens vertegenwoordigt. Jullie moeten het normale werk van God niet zien alsof de mens het zo bedoeld had en Zijn bovennatuurlijk werk niet als zo bedoeld door God. Bovendien moeten jullie het verheven gepreek van mensen niet beschouwen als uitspraken van God of hemelse boeken. Dit druist allemaal tegen de ethiek in. Veel mensen denken, als ze mij de epistels van Paulus nauwkeurig horen ontleden, dat de brieven van Paulus niet gelezen mogen worden en dat Paulus een enorm zondig mens is. Er zijn zelfs veel mensen die denken dat mijn woorden gevoelloos zijn, dat mijn waardering van de brieven van Paulus onzorgvuldig is, en dat zijn brieven niet gezien kunnen worden als uitdrukking van de ervaringen en verantwoordelijkheden van een mens. Zij vinden dat ze als Gods woorden gezien moeten worden, dat ze net zo belangrijk zijn als het Boek van de Openbaring van Johannes, dat er niet in geknipt of aan toegevoegd mag worden, en dat ze zeker niet nonchalant uitgelegd mogen worden. Zijn dit niet allemaal onjuiste beweringen van mensen? Is dit niet allemaal omdat de mens geen verstand heeft? Mensen hebben enorm veel aan de brieven van Paulus die al tweeduizend jaar teruggaan. Er zijn nog steeds heel veel mensen die maar niet kunnen begrijpen wat hij destijds schreef. Naar het idee van de mens zijn de brieven van Paulus de grootste meesterwerken uit het hele Christendom. Niemand kan ze ontrafelen en niemand kan ze volledig doorgronden. In feite zijn deze brieven net als de biografie van een spiritueel mens en kunnen ze niet met de woorden van Jezus of met de grootse visioenen van Johannes worden vergeleken. Daarmee vergeleken waren de visioenen van Johannes grootse visioenen uit de hemel, profetieën van Gods eigen werk, onbereikbaar voor de mens, terwijl de brieven van Paulus slechts beschrijvingen waren van wat de mens zag en meemaakte. De brieven zijn waartoe de mens in staat is, het zijn geen profetieën of visioenen - gewoon brieven die naar diverse plaatsen werden verzonden. Maar voor de mensen in die tijd was Paulus een werker en daarom hadden zijn woorden waarde, omdat hij iemand was die aanvaardde wat hem was toevertrouwd. Daarom waren zijn brieven goed voor hen die Christus zochten. Al waren de woorden niet door Jezus persoonlijk gesproken, ze waren toch essentieel voor hun tijd. Daarom hebben de mensen die na Paulus kwamen deze brieven in de Bijbel opgenomen en het mogelijk gemaakt dat ze tot op de dag van vandaag zijn doorgegeven. Begrijpen jullie wat ik bedoel? Ik leg gewoon deze brieven nauwkeurig uit, ik ontleed ze, ik ontken niet het voordeel en de waarde ervan als referentiekader voor de mensen. Als jullie na het lezen van mijn woorden niet alleen de brieven van Paulus ontkennen, maar vaststellen dat ze ketterij zijn, of waardeloos, dan kan er alleen maar worden gezegd dat jullie vaardigheden om dingen te ontvangen alsmede jullie kennis en vaardigheden om dingen te zien, te slecht zijn - er kan zeker niet gezegd worden dat mijn woorden te eenzijdig zijn. Begrijpen jullie het nu? Het belangrijkste is dat jullie de eigenlijke situatie van het werk van Paulus in die tijd en de achtergrond van zijn brieven begrijpen. Als jullie daar een juiste kijk op hebben, dan zullen jullie ook een juiste kijk op de brieven van Paulus hebben. Tegelijkertijd, als je eenmaal de essentie van de brieven van Paulus door hebt, zal je beoordeling van de Bijbel juist zijn en dan begrijp je ook waarom de brieven van Paulus door latere mensen zoveel jaar vereerd zijn, en waarom er zelfs velen zijn die hem als God behandelen. Zouden jullie dat niet ook denken als jullie het niet begrepen?

Iemand die niet zelf God is, kan God niet zelf vertegenwoordigen. Je kunt alleen zeggen dat het werk van Paulus gedeeltelijk was wat de mens zag en gedeeltelijk door de Heilige Geest verlicht was. Hij schreef die woorden zowel met wat hij zag als met de verlichting van de Heilige Geest. Dat wekt geen verbazing. Het is daarom onvermijdelijk dat zijn woorden met enige menselijke ervaringen doorweven zijn, en dat hij later zijn persoonlijke ervaringen gebruikte om voor broeders en zusters in die tijd te zorgen en hen te ondersteunen. De brieven die hij schreef kunnen niet als levensstudie worden ingedeeld, en ze behoren niet tot de categorie van een biografie of boodschap, en bovendien is het geen waarheid die door de kerk of bestuurlijke decreten van de kerk uitgeoefend wordt. Als iemand met een verantwoordelijkheid, iemand met een opdracht van de Heilige Geest, was dit iets wat hij moest doen. Als de Heilige Geest een mens laat opstaan en hem met een verantwoordelijkheid belast, maar de mens het werk van de kerk niet opneemt, de zaken van de kerk niet goed beheert, en de problemen van de kerk niet oplost, dan is dat het bewijs dat hij zijn plicht niet goed heeft vervuld. Daarom is het geen raadsel hoe een apostel brieven kan schrijven tijdens de periode van zijn werk. Het maakte deel uit van zijn werk, en hij was verplicht dit doen. Zijn doel met het schrijven van deze brieven was niet om een levensstudie of een spirituele biografie te schrijven, en bovendien ook niet om een tweede uitweg voor heiligen te creëren. Het doel was zijn eigen functie te vervullen en een trouwe dienaar van God te zijn, zodat hij God verslag kon uitbrengen door af te maken wat God aan hem had toevertrouwd. Hij was verantwoordelijk voor zichzelf en voor zijn broeders en zusters in zijn werk, en moest ook zijn werk goed doen en de zaken van de kerk ter harte nemen. Dit maakte deel uit van zijn werk.

Als jullie de brieven van Paulus begrijpen, kunnen jullie ook de brieven van Petrus en Johannes goed begrijpen en op waarde schatten. Je zult die brieven nooit meer zien als hemelse boeken, heilig en onschendbaar, en je zult Paulus al zeker nooit meer zien als God. Gods werk is tenslotte anders dan het werk van de mens, dus hoe kunnen de uitdrukkingen van God en van de mens dan hetzelfde zijn? God heeft Gods eigen bijzondere gezindheid, terwijl de mens plichten heeft die hij dient te volbrengen. Gods gezindheid komt in Zijn werk tot uitdrukking, terwijl de plichten van de mens vorm krijgen in de ervaringen en bezigheden van de mens. Door hun werk kun je er dus achter komen of het de uitdrukking van God of van de mens is. Het hoeft niet door God Zelf uitgelegd te worden, heeft de mens niet nodig om er naar te streven getuigenissen af te leggen en heeft bovendien God niet nodig om iemand te onderdrukken. Dit is allemaal een natuurlijke openbaring; het is niet opgelegd of iets waarbij de mens kan ingrijpen. De mens kan zijn plicht kennen door zijn ervaring en hij hoeft er geen extra emprisch werk voor te verrichten. De hele essentie van de mens komt aan het licht zodra hij zijn plicht vervult, terwijl God Zijn eigenlijke gezindheid uitdrukt in de uitvoering van Zijn werk. Als het mensenwerk is, kan het niet verdoezeld worden. Als het Gods werk is, dan is het nog onmogelijker dat iemand Gods gezindheid verdoezelt, en bovendien heeft niemand daar enige zeggenschap over. Er kan niet gezegd worden dat een mens God is, en bovendien kunnen zijn werk en zijn woorden niet gezien worden als heilig of onveranderlijk. Van God kan worden gezegd dat Hij mens is, omdat Hij Zichzelf in het vlees heeft gekleed, maar Zijn werk kan niet als het werk of de plicht van de mens worden beschouwd. Evenmin kunnen de uitspraken van God en de brieven van Paulus worden gelijkgesteld, noch kun je het oordeel en de kastijding van God en de instructieve woorden van de mens op één lijn stellen. Er zijn daarom principes waarmee je het werk van God en het werk van de mens kunt onderscheiden. Ze onderscheiden zich naar hun essentie, niet naar de reikwijdte of de tijdelijke doelmatigheid van het werk. De meeste mensen vergissen zich bij dit onderwerp in het principe. Dit komt doordat de mens naar de buitenkant kijkt die door de mens bereikt kan worden, terwijl God naar het wezen kijkt dat door de vleselijke ogen van de mens niet kan worden waargenomen. Als je Gods woorden en werk als de plicht van een gemiddeld mens beschouwt, en het omvangrijke werk van de mens als het werk van de in het vlees geklede God ziet, in tegenstelling tot de mens die zijn plicht vervult, maak je dan geen principiële vergissing? Brieven en biografieën van de mens zijn makkelijk te maken, maar het is op basis van het werk van de Heilige Geest. Maar de uitspraken en het werk van God kunnen niet makkelijk door de mens tot stand worden gebracht of bereikt door menselijke wijsheid en denken. Bovendien kunnen ze niet grondig worden verklaard vanuit onderzoek door de mens. Als jullie helemaal geen reactie op deze principiële kwesties hebben, is dat het bewijs dat jullie geloof niet erg waar en verfijnd is. Er kan alleen worden gezegd dat jullie geloof vaag is en verward en gewetenloos. Wanneer jullie zelfs de meest essentiële basiskwesties van God en de mens niet begrijpen, is jullie soort geloof dan niet een geloof zonder enige fijngevoeligheid? Hoe zou Paulus ooit de enige persoon kunnen zijn die in alle lange jaren van de geschiedenis gebruikt is? Hoe zou Paulus ooit de enige persoon kunnen zijn die voor de kerk heeft gewerkt? Hoe zou hij de enige kunnen zijn die naar de kerken heeft geschreven om hen te steunen? Hoe groot de schaal ook is of hoever de invloed van het werk van deze mensen ook reikt en ongeacht het resultaat van hun werk, zijn de principes en het wezen van dergelijk werk niet allemaal hetzelfde? Zijn er geen dingen die helemaal anders zijn in het werk van deze mensen en het werk van God? Ook al zijn er duidelijke verschillen tussen ieder stadiumvan Gods werk en zijn veel van de werkwijzen niet exact hetzelfde, hebben ze niet hetzelfde wezen en komen ze niet uit dezelfde bron voort? Als iemand deze dingen nu dus nog niet duidelijk zijn, ontbreekt het hem te zeer aan rede. Als iemand na het lezen van deze woorden nog steeds beweert dat de brieven van Paulus heilig en onschendbaar zijn, en anders dan de biografieën van andere spirituele personen, dan is de rede van deze persoon te abnormaal, en is hij ongetwijfeld een doctrinedeskundige met een totaal gebrek aan gevoel. Zelf als je Paulus vereert, kun je je warme gevoelens voor hem niet gebruiken om de waarheid van de feiten te verdraaien of het bestaan van de waarheid te ontkennen. Sterker nog, wat ik heb gezegd, verbrandt het werk en de brieven van Paulus op geen enkele manier, en het ontkent ook niet helemaal hun waarde als referentiemateriaal. Hoe dan ook, de betekenis van mijn woorden is zo dat jullie alle dingen en mensen goed kunnen begrijpen en redelijk kunnen inschatten. Dat is een normale rede. Hiermee zouden de rechtvaardigen die de waarheid bezitten uitgerust moeten zijn.

Sommige bijbelteksten zijn ontleend aan de Nieuwe Bijbelvertaling © 2004/2007 Nederlands Bijbelgenootschap. www.debijbel.nl

uit ‘De Kerk van Almachtige God’