07 augustus, 2019
Dus dit is hoe de Heer terugkeert
Christelijke film ‘Verlangen’ Clip 1 - ‘Dus dit is hoe de Heer terugkeert’
Veel mensen die in de Heer geloven, hebben de volgende Bijbelse profetie gelezen: “Dan zal aan de hemel het teken zichtbaar worden dat de komst van de Mensenzoon aankondigt, en alle stammen op aarde zullen zich van ontzetting op de borst slaan als ze de Mensenzoon zien komen op de wolken van de hemel, bekleed met macht en grote luister” (Matteüs 24:30).
06 augustus, 2019
Een harmonieus huwelijk is geen probleem meer
Een harmonieus huwelijk is geen probleem meer
Door Wang Ran, Singapore
Een prachtige droom
Toen ze vrijgezel was, hield Wang Ran altijd vast aan een prachtige droom – de droom dat zij en haar man na hun trouwen harmonieus met elkaar overweg zouden gaan, wederzijdse verdraagzaamheid zouden tonen, hun leven lang met elkaar zouden optrekken en samen oud zouden worden. In die tijd had Wang Ran veel zelfvertrouwen; ze had het idee dat zij iemand met een goed karakter was die het goed kon vinden met anderen. Maar de werkelijkheid verliep niet zoals Wang Ran had gehoopt – toen ze getrouwd was, begon het grote aantal conflicten in haar leven met haar echtgenoot haar droom langzaam aan te tasten …
Het ene huwelijkse conflict na het andere
Toen ze pas getrouwd waren, waren Wang Ran en man nog in staat ruimte voor elkaar te maken en verdraagzaam naar elkaar te zijn. Na enige tijd doken echter allerlei problemen en conflicten op. Wang Ran is een heel schoon iemand – ze veegt meerdere malen per dag, en als er ook maar één haar op de vloer ligt, pakt ze die op. Alles wat ze bezit heeft een eigen plekje; haar spullen zijn nooit wanordelijk. Voor Wang Ran is dit een goede gewoonte, en ze vindt dat mensen niet aangenaam kunnen wonen als hun woonruimte niet schoon en netjes is. Ze laat haar man dus ook opruimen volgens haar eigen maatstaven. Steeds als ze het huis verliet en een paar dagen later terugkwam, keek ze allereerst hoe schoon het huis was. Als het niet schoon genoeg was, gaf ze haar man kwaad een berisping: “Waarom heb je niet schoongemaakt? Wat doe je sowieso de hele dag thuis? Je bent zo lui!” Haar man gaf zich ondanks Wang Rans berispingen niet gewonnen en zei kwaad: “Het huis is totaal niet smerig. Wat valt er schoon te maken? Je hebt een ziekelijke obsessie met hygiëne…” Als Wang Ran deze woorden van haar man hoorde, werd ze nog kwader en dacht ze: “Ik wil alleen maar dat het huis een beetje schoner is, zodat we aangenaam kunnen wonen. Hoe kan dat verkeerd zijn? Het is duidelijk dat je gewoon lui bent en niet wilt opruimen, maar mij geef je de schuld!” Wang Ran vond dat zij gelijk had en wilde geen enkele zwakte tonen, dus bleef ze ruziën met haar man. Zo wilde geen van beiden een haarbreed toegeven en hielden ze beiden vast aan hun eigen opvattingen, tot het zelfs zover kwam dat ze elkaar negeerden – het was het begin van een koude oorlog tussen hen. Wang Ran voelde zich bijzonder tekortgedaan; ze vond dat haar man geen rekening met haar hield en geen poging deed om de last van de huishoudelijke taken met haar te delen.
Er was een aantal vergelijkbare gebeurtenissen in hun dagelijkse leven. Soms bevielen de dingen die haar man kookte Wang Ran niet en gaf ze hem dat te kennen: “Waarom zou je lichte sojasaus in dit gerecht doen? Het zou prima zijn geweest met een beetje gekruide sojasaus – het smaakt niet goed met lichte. En dit gerecht, daar had je een beetje suiker in moeten doen …” Hoe meer ze praatte, hoe meer ze vond dat ze gelijk had. Als het eten was bereid zoals zij het graag had, dacht ze, was het resultaat veel beter geweest. Maar op het gevit van Wang Ran reageerde haar man kwaad: “Als je het wilt eten, dan eet je het. Zo niet, dan niet. Hoe kun je over zoveel dingen klagen?” Zijn harde, nare woorden brachten Wang Ran erg van haar stuk. Ze dacht: het eten dat je kookt is gewoon slecht. Waarom zou ik dat niet mogen zeggen? Ik kook trouwens vaak, dus ik weet hoe het moet. Je zou naar me moeten luisteren, maar niet alleen wil je niet luisteren, je hebt zulke nare dingen te zeggen en weigert pertinent om mij te begrijpen. Hoe kun je me zo behandelen? Hoe meer ze erover nadacht, hoe meer verongelijkt en van streek ze zich voelde. In een vlaag van geprikkeldheid zette ze zich schrap tegen haar man door te weigeren te eten.
De conflicten tussen hen werden alleen maar erger toen hun kind geboren was. Wang Ran hield ervan om hun dochter prachtig uit te dossen en kocht vaak mooie kleren voor haar, maar haar man vond dat verkwisting: een kind kon om het even wat dragen en ze hoefden niet zoveel te kopen. Wang Ran was het volledig met hem oneens; volgens haar was hij gierig en kon hij het niet over zijn hart verkrijgen om een beetje geld aan hun kind uit te geven. Daarom negeerde ze zijn mening en bleef ze alle mooie kleding die ze zag voor hun dochter kopen. Toen haar man zag dat ze met grote regelmaat stapels kleren bleef kopen, werd hij kwaad op haar en negeerde hij haar zelfs. Over de opvoeding van hun dochter konden ze het ook niet eens worden. Wang Ran vond dat ze niet streng tegen haar moesten optreden en haar geen tikken moesten geven. Als hun dochter iets verkeerds deed, was een berisping voldoende. Volgens haar man werd ze op die manier verwend en was dit niet goed voor haar. Toen hun dochter op een keer iets verkeerds deed, voer Wang Rans man hard tegen haar uit. Toen Wang Ran het kind hoorde huilen, wendde ze zich kwaad tot haar man en zei: “Ze is zo klein, je maakt haar doodsbenauwd als je zo tegen haar schreeuwt.” Terwijl ze dit zei stapte ze naar voren, duwde haar man opzij en nam hun dochter mee het huis uit.
Wang Ran en haar man lagen veelvuldig overhoop om dergelijke kleine dingen in hun dagelijkse leven. Ze waren altijd aan het bekvechten, altijd in een koude oorlog verwikkeld – hun leven samen was slopend. Het pijnlijkst voor Wang Ran was dat, als er een botsing was geweest, elk de ander negeerde, niet wilde toegeven en niet voor zijn ongelijk wilde uitkomen. Er volgde dan een dagenlange impasse. Haar schoonouders en andere familieleden drongen er vaak op aan dat ze het goedmaakten, maar dat bracht slechts tijdelijke opluchting en het duurde nooit lang of hun koude oorlog werd weer voortgezet. Wang Ran voelde zich hierover erg gekrenkt, en ze wist niet met wie ze kon praten over de ellende in haar hart. Vaak dacht ze: echtgenoten zouden begripvol en verdraagzaam tegenover elkaar moeten zijn. Ze zouden elkaar overal over in vertrouwen moeten kunnen nemen, maar mijn man en ik zijn altijd in een koude oorlog verwikkeld. We zijn als de intiemste vreemdelingen en elke dag is ellendig en verstikkend. Wat kan ik doen om in harmonie met hem om te gaan? Wanneer komt er een einde aan dit leven van lijden en verdrukking?
Het lezen van Gods woorden en het vinden van de bron van het lijden
Waar de mens eindigt, begint God. Precies toen Wang Ran pijn leed en zich verloren voelde, kwam Gods evangelie van de laatste dagen over haar en haar man. Door het lezen van Gods woorden stelden ze allebei vast dat God de Heerser is die de hemelen, de aarde en alle dingen geschapen heeft. Ze aanvaardden Gods redding en kwamen voor Hem.
Door Wang Ran, Singapore
Een prachtige droom
Toen ze vrijgezel was, hield Wang Ran altijd vast aan een prachtige droom – de droom dat zij en haar man na hun trouwen harmonieus met elkaar overweg zouden gaan, wederzijdse verdraagzaamheid zouden tonen, hun leven lang met elkaar zouden optrekken en samen oud zouden worden. In die tijd had Wang Ran veel zelfvertrouwen; ze had het idee dat zij iemand met een goed karakter was die het goed kon vinden met anderen. Maar de werkelijkheid verliep niet zoals Wang Ran had gehoopt – toen ze getrouwd was, begon het grote aantal conflicten in haar leven met haar echtgenoot haar droom langzaam aan te tasten …
Het ene huwelijkse conflict na het andere
Toen ze pas getrouwd waren, waren Wang Ran en man nog in staat ruimte voor elkaar te maken en verdraagzaam naar elkaar te zijn. Na enige tijd doken echter allerlei problemen en conflicten op. Wang Ran is een heel schoon iemand – ze veegt meerdere malen per dag, en als er ook maar één haar op de vloer ligt, pakt ze die op. Alles wat ze bezit heeft een eigen plekje; haar spullen zijn nooit wanordelijk. Voor Wang Ran is dit een goede gewoonte, en ze vindt dat mensen niet aangenaam kunnen wonen als hun woonruimte niet schoon en netjes is. Ze laat haar man dus ook opruimen volgens haar eigen maatstaven. Steeds als ze het huis verliet en een paar dagen later terugkwam, keek ze allereerst hoe schoon het huis was. Als het niet schoon genoeg was, gaf ze haar man kwaad een berisping: “Waarom heb je niet schoongemaakt? Wat doe je sowieso de hele dag thuis? Je bent zo lui!” Haar man gaf zich ondanks Wang Rans berispingen niet gewonnen en zei kwaad: “Het huis is totaal niet smerig. Wat valt er schoon te maken? Je hebt een ziekelijke obsessie met hygiëne…” Als Wang Ran deze woorden van haar man hoorde, werd ze nog kwader en dacht ze: “Ik wil alleen maar dat het huis een beetje schoner is, zodat we aangenaam kunnen wonen. Hoe kan dat verkeerd zijn? Het is duidelijk dat je gewoon lui bent en niet wilt opruimen, maar mij geef je de schuld!” Wang Ran vond dat zij gelijk had en wilde geen enkele zwakte tonen, dus bleef ze ruziën met haar man. Zo wilde geen van beiden een haarbreed toegeven en hielden ze beiden vast aan hun eigen opvattingen, tot het zelfs zover kwam dat ze elkaar negeerden – het was het begin van een koude oorlog tussen hen. Wang Ran voelde zich bijzonder tekortgedaan; ze vond dat haar man geen rekening met haar hield en geen poging deed om de last van de huishoudelijke taken met haar te delen.
Er was een aantal vergelijkbare gebeurtenissen in hun dagelijkse leven. Soms bevielen de dingen die haar man kookte Wang Ran niet en gaf ze hem dat te kennen: “Waarom zou je lichte sojasaus in dit gerecht doen? Het zou prima zijn geweest met een beetje gekruide sojasaus – het smaakt niet goed met lichte. En dit gerecht, daar had je een beetje suiker in moeten doen …” Hoe meer ze praatte, hoe meer ze vond dat ze gelijk had. Als het eten was bereid zoals zij het graag had, dacht ze, was het resultaat veel beter geweest. Maar op het gevit van Wang Ran reageerde haar man kwaad: “Als je het wilt eten, dan eet je het. Zo niet, dan niet. Hoe kun je over zoveel dingen klagen?” Zijn harde, nare woorden brachten Wang Ran erg van haar stuk. Ze dacht: het eten dat je kookt is gewoon slecht. Waarom zou ik dat niet mogen zeggen? Ik kook trouwens vaak, dus ik weet hoe het moet. Je zou naar me moeten luisteren, maar niet alleen wil je niet luisteren, je hebt zulke nare dingen te zeggen en weigert pertinent om mij te begrijpen. Hoe kun je me zo behandelen? Hoe meer ze erover nadacht, hoe meer verongelijkt en van streek ze zich voelde. In een vlaag van geprikkeldheid zette ze zich schrap tegen haar man door te weigeren te eten.
De conflicten tussen hen werden alleen maar erger toen hun kind geboren was. Wang Ran hield ervan om hun dochter prachtig uit te dossen en kocht vaak mooie kleren voor haar, maar haar man vond dat verkwisting: een kind kon om het even wat dragen en ze hoefden niet zoveel te kopen. Wang Ran was het volledig met hem oneens; volgens haar was hij gierig en kon hij het niet over zijn hart verkrijgen om een beetje geld aan hun kind uit te geven. Daarom negeerde ze zijn mening en bleef ze alle mooie kleding die ze zag voor hun dochter kopen. Toen haar man zag dat ze met grote regelmaat stapels kleren bleef kopen, werd hij kwaad op haar en negeerde hij haar zelfs. Over de opvoeding van hun dochter konden ze het ook niet eens worden. Wang Ran vond dat ze niet streng tegen haar moesten optreden en haar geen tikken moesten geven. Als hun dochter iets verkeerds deed, was een berisping voldoende. Volgens haar man werd ze op die manier verwend en was dit niet goed voor haar. Toen hun dochter op een keer iets verkeerds deed, voer Wang Rans man hard tegen haar uit. Toen Wang Ran het kind hoorde huilen, wendde ze zich kwaad tot haar man en zei: “Ze is zo klein, je maakt haar doodsbenauwd als je zo tegen haar schreeuwt.” Terwijl ze dit zei stapte ze naar voren, duwde haar man opzij en nam hun dochter mee het huis uit.
Wang Ran en haar man lagen veelvuldig overhoop om dergelijke kleine dingen in hun dagelijkse leven. Ze waren altijd aan het bekvechten, altijd in een koude oorlog verwikkeld – hun leven samen was slopend. Het pijnlijkst voor Wang Ran was dat, als er een botsing was geweest, elk de ander negeerde, niet wilde toegeven en niet voor zijn ongelijk wilde uitkomen. Er volgde dan een dagenlange impasse. Haar schoonouders en andere familieleden drongen er vaak op aan dat ze het goedmaakten, maar dat bracht slechts tijdelijke opluchting en het duurde nooit lang of hun koude oorlog werd weer voortgezet. Wang Ran voelde zich hierover erg gekrenkt, en ze wist niet met wie ze kon praten over de ellende in haar hart. Vaak dacht ze: echtgenoten zouden begripvol en verdraagzaam tegenover elkaar moeten zijn. Ze zouden elkaar overal over in vertrouwen moeten kunnen nemen, maar mijn man en ik zijn altijd in een koude oorlog verwikkeld. We zijn als de intiemste vreemdelingen en elke dag is ellendig en verstikkend. Wat kan ik doen om in harmonie met hem om te gaan? Wanneer komt er een einde aan dit leven van lijden en verdrukking?
Het lezen van Gods woorden en het vinden van de bron van het lijden
Waar de mens eindigt, begint God. Precies toen Wang Ran pijn leed en zich verloren voelde, kwam Gods evangelie van de laatste dagen over haar en haar man. Door het lezen van Gods woorden stelden ze allebei vast dat God de Heerser is die de hemelen, de aarde en alle dingen geschapen heeft. Ze aanvaardden Gods redding en kwamen voor Hem.
05 augustus, 2019
God heeft al Zijn liefde aan de mensheid gegeven
Christelijke liederen ‘God heeft al Zijn liefde aan de mensheid gegeven’ | Officiële muziek video
I
Toont Hij Zijn rechtvaardigheid, majesteit of woede,
God voert Zijn management uit en redt de mens uit liefde.
Hoeveel liefde? Vroegen sommigen.
Maar ’t antwoord is niet hoeveel, Gods liefde is 100 procent.
Want als Gods liefde wat minder was, zouden de mensen reddeloos zijn.
Aan de mensheid gaf God al Zijn liefde.
God geeft al Zijn liefde. God geeft al Zijn liefde.
04 augustus, 2019
De Heer Jezus profeteerde Zelf dat God vlees zou worden in de laatste dagen en zou verschijnen als de Mensenzoon om te werken
De Heer Jezus profeteerde Zelf dat God vlees zou worden in de laatste dagen en zou verschijnen als de Mensenzoon om te werken
Bijbelverzen ter referentie:
“Jullie moeten klaarstaan, want de Mensenzoon komt op een tijdstip waarop je het niet verwacht” (Luc. 12:40).
“Zoals het was in de dagen van Noach, zo zal het zijn wanneer de Mensenzoon komt” (Mat. 24:37).
“Want zoals een bliksemschicht vanuit het oosten weerlicht tot in het westen, zo zal ook de Mensenzoon komen” (Mat. 24:27).
“Want zoals de bliksem licht geeft wanneer hij van de ene naar de andere kant van de hemel flitst, zo zal de Mensenzoon verschijnen. Maar eerst moet hij veel lijden en door deze generatie verworpen worden” (Luc. 17:24-25).
“En rond middernacht werd er geroepen: ‘Kijk, de bruidegom komt; ga uit om hem te ontmoeten’” (Mat. 25:6).
“Ik sta voor de deur en klop aan. Als iemand mijn stem hoort en de deur opent, zal ik binnenkomen, en we zullen samen eten, ik met hem en hij met mij” (Openb. 3:20).
“Ik draaide me om, om te zien welke stem er tegen mij sprak. Toen zag ik zeven gouden lampenstandaards, en in het midden van die zeven lampenstandaards iemand die leek op de Mensenzoon, gekleed in een gewaad tot op de voeten en met een gouden gordel om de borst. Zijn hoofd en zijn haren waren wit als witte wol of als sneeuw, en zijn ogen waren als een vlammend vuur. Zijn voeten gloeiden als brons in een oven. Zijn stem klonk als het geluid van geweldige watermassa’s. In zijn rechterhand had hij zeven sterren en uit zijn mond kwam een scherp, tweesnijdend zwaard. Zijn gezicht schitterde als de felle zon” (Openb. 1:12-16).
Relevante woorden van God:
Jezus zei dat Hij zou terugkomen zoals Hij was weggegaan, maar weet je wat Zijn woorden echt betekenen? Kan het zijn dat Hij het jullie in deze groep heeft verteld? Je weet alleen dat Hij zal komen zoals Hij wegging, zwevend op een wolk, maar weet je precies hoe God Zelf Zijn werk doet? Als je echt zou kunnen zien, hoe moeten de woorden die Jezus sprak dan worden uitgelegd?
Bijbelverzen ter referentie:
“Jullie moeten klaarstaan, want de Mensenzoon komt op een tijdstip waarop je het niet verwacht” (Luc. 12:40).
“Zoals het was in de dagen van Noach, zo zal het zijn wanneer de Mensenzoon komt” (Mat. 24:37).
“Want zoals een bliksemschicht vanuit het oosten weerlicht tot in het westen, zo zal ook de Mensenzoon komen” (Mat. 24:27).
“Want zoals de bliksem licht geeft wanneer hij van de ene naar de andere kant van de hemel flitst, zo zal de Mensenzoon verschijnen. Maar eerst moet hij veel lijden en door deze generatie verworpen worden” (Luc. 17:24-25).
“En rond middernacht werd er geroepen: ‘Kijk, de bruidegom komt; ga uit om hem te ontmoeten’” (Mat. 25:6).
“Ik sta voor de deur en klop aan. Als iemand mijn stem hoort en de deur opent, zal ik binnenkomen, en we zullen samen eten, ik met hem en hij met mij” (Openb. 3:20).
“Ik draaide me om, om te zien welke stem er tegen mij sprak. Toen zag ik zeven gouden lampenstandaards, en in het midden van die zeven lampenstandaards iemand die leek op de Mensenzoon, gekleed in een gewaad tot op de voeten en met een gouden gordel om de borst. Zijn hoofd en zijn haren waren wit als witte wol of als sneeuw, en zijn ogen waren als een vlammend vuur. Zijn voeten gloeiden als brons in een oven. Zijn stem klonk als het geluid van geweldige watermassa’s. In zijn rechterhand had hij zeven sterren en uit zijn mond kwam een scherp, tweesnijdend zwaard. Zijn gezicht schitterde als de felle zon” (Openb. 1:12-16).
Relevante woorden van God:
Jezus zei dat Hij zou terugkomen zoals Hij was weggegaan, maar weet je wat Zijn woorden echt betekenen? Kan het zijn dat Hij het jullie in deze groep heeft verteld? Je weet alleen dat Hij zal komen zoals Hij wegging, zwevend op een wolk, maar weet je precies hoe God Zelf Zijn werk doet? Als je echt zou kunnen zien, hoe moeten de woorden die Jezus sprak dan worden uitgelegd?
03 augustus, 2019
‘God beschikt over het lot van de gehele mensheid’ (Fragment I)
Lezing van de woorden van God ‘God beschikt over het lot van de gehele mensheid’ (Fragment I)
Almachtige God zegt: “Als leden van het menselijk ras en toegewijde christenen, is het de verantwoordelijkheid en plicht van ons allemaal om onze geest en lichaam op te offeren voor de volbrenging van Gods opdracht, want ons hele wezen kwam van God, en het bestaat dankzij de soevereiniteit van God. Als onze geesten en lichamen niet voor Gods opdracht zijn en niet voor de rechtvaardige zaak van de mensheid, dan zijn onze zielen hen die als martelaren gestorven zijn voor Gods opdracht onwaardig, en te meer God, die ons alles gegeven heeft, onwaardig.
02 augustus, 2019
Het pad … (5)
,
Het pad … (5)
Vroeger was het zo dat niemand de Heilige Geest kende en al helemaal niet wist wat het pad van de Heilige Geest is. Dat is de reden waarom mensen zich belachelijk maakten voor God. Je zou kunnen zeggen dat bijna alle mensen die in God geloven de Geest niet kennen, maar alleen een verward soort geloof hebben. Hieruit blijkt dat mensen God niet begrijpen en zelfs als ze zeggen dat ze in Hem geloven, ze in essentie, afgaand op hun daden, in zichzelf geloven, niet in God.
01 augustus, 2019
De verschijning en het werk van Almachtige God en de groei van De Kerk van Almachtige God
Fototentoonstelling: De verschijning en het werk van Almachtige God en de groei van De Kerk van Almachtige God （kerkelijk nieuws）
De Heer Jezus profeteerde: “Ik kom spoedig!” (Openbaring 22:7) “Want zoals een bliksemschicht vanuit het oosten weerlicht tot in het westen, zo zal ook de Mensenzoon komen” (Matteüs 24:27). “Want zoals de bliksem licht geeft wanneer hij van de ene naar de andere kant van de hemel flitst, zo zal de Mensenzoon verschijnen. Maar eerst moet hij veel lijden en door deze generatie verworpen worden” (Lucas 17:24-25). “Wie oren heeft, moet horen wat de Geest tegen de gemeenten zegt” (Openbaring 2:7). Nu zijn deze profetieën van de Heer Jezus allemaal vervuld.
Abonneren op:
Posts (Atom)