,
Het pad … (5)
Vroeger was het zo dat niemand de Heilige Geest kende en al helemaal niet wist wat het pad van de Heilige Geest is. Dat is de reden waarom mensen zich belachelijk maakten voor God. Je zou kunnen zeggen dat bijna alle mensen die in God geloven de Geest niet kennen, maar alleen een verward soort geloof hebben. Hieruit blijkt dat mensen God niet begrijpen en zelfs als ze zeggen dat ze in Hem geloven, ze in essentie, afgaand op hun daden, in zichzelf geloven, niet in God.
Vanuit mijn eigen persoonlijke ervaring kan ik zien dat God getuigt van God in het vlees en van buitenaf worden alle mensen ertoe gedwongen Zijn getuigenis te erkennen. Je zou nog net kunnen zeggen dat zij geloven dat de Geest van God helemaal onfeilbaar is. Ik zeg echter dat wat mensen geloven niet deze persoon is en het is zeker niet Gods Geest, maar zij geloven in hun eigen gevoel. Is dat niet gewoon geloven in zichzelf? Deze woorden die ik spreek zijn allemaal waar. Ik plak geen etiketten op mensen, maar ik moet een ding wel duidelijk maken: dat mensen tot deze dag kunnen zijn gebracht, of zij nu duidelijkheid hebben of verward zijn, is tot stand gebracht door de Heilige Geest en is niet iets dat mensen kunnen bepalen. Dit is een voorbeeld van wat ik eerder heb gezegd over de Heilige Geest die het geloof van mensen afdwingt. Dit is de manier waarop de Heilige Geest werkt en het is een pad dat de Heilige Geest neemt. Het maakt niet uit in wie mensen in essentie geloven, de Heilige Geest geeft mensen een soort gevoel waardoor ze geloven in de God in hun eigen hart. Is dat niet het soort geloof dat jij hebt? Heb jij niet het gevoel dat jouw geloof in God iets vreemds is? Vind jij het niet vreemd dat je niet in staat bent om uit deze stroom te ontsnappen? Heb je hier niet over nagedacht? Is dit niet het grootste teken en wonder? Zelfs als je vele keren de neiging had om te ontsnappen, is er altijd een sterke levenskracht die je aantrekt en je doet aarzelen om weg te lopen. En elke keer als je dit meemaakt ben je in tranen met een brok in je keel en weet je niet wat je moet doen. En sommigen onder jullie proberen weg te gaan, maar als je probeert te gaan, voelt dat alsof er een mes door je hart snijdt en alsof je ziel van je is weggenomen door een aardse geest, waardoor je hart rusteloos is en zonder vrede. Daarna kun je niets anders doen dan jezelf te dwingen om terug te keren naar God… Heb je dit niet ervaren? Ik geloof dat de jonge broeders en zusters die in staat zijn om hun hart open te stellen zullen zeggen: “Ja! Ik heb dit soort ervaringen vaak gehad. Ik schaam me zo om daaraan te denken!” In mijn eigen dagelijks leven ben ik altijd blij om mijn jonge broeders en zusters te zien als mijn vertrouwelingen omdat zij vol van onschuld zijn – zij zijn puur en zo beminnelijk. Het is alsof zij mijn eigen metgezellen zijn. Dat is waarom ik altijd op zoek ben naar een gelegenheid om al mijn vertrouwelingen bij elkaar te brengen om te spreken over onze idealen en onze plannen. Moge Gods wil geschieden in ons, zodat we allemaal zijn als vlees en bloed, zonder barrières en zonder afstand. Moge we allemaal tot God bidden: “O God! Als het uw wil is, smeken wij u om ons een omgeving te geven waarin wij beseffen wat de wensen zijn in ons hart. Toon genade aan degenen onder ons die jong zijn en onverstandig, zodat we elke druppel kracht in ons hart aanwenden!” Ik geloof dat dit Gods wil is want lang geleden sprak ik het volgende gebed uit voor God: “Vader! Wij hier op aarde roepen tot u op elk moment en hopen dat uw wil spoedig moge geschieden op aarde. Ik ben bereid om uw wil te zoeken. Moge u doen wat u wilt doen en zo spoedig mogelijk afmaken wat u mij hebt toevertrouwd. Zolang uw wil zo spoedig mogelijk geschiede, wil ik zelfs dat u een nieuw pad voor ons opent. Mijn enige hoop is dat uw werk spoedig kan worden voltooid. Ik geloof dat geen regels uw werk tegen kunnen houden!” Dit is het werk dat God nu doet. Heb je niet het pad gezien dat de Heilige Geest nu gaat? Als ik oudere broeders en zusters ontmoet, voel ik altijd een gevoel van beklemming waar ik niet helemaal de vinger op kan leggen. Alleen als ik bij hen ben, merk ik dat zij ruiken naar de maatschappij en hun religieuze opvattingen, ervaringen in hoe zij dingen aanpakken, hun manier van spreken, de woorden die zij gebruiken, etc. zijn allemaal onuitstaanbaar. Het is alsof zij vol wijsheid zijn en ik blijf altijd ver van hen vandaan, omdat mijn eigen visie op het leven zeer gebrekkig is. Als ik bij hen ben voel ik mij altijd uitgeput en overvraagd. Soms wordt dit zo ernstig, zo beklemmend dat ik nauwelijks nog adem kan halen. Op deze gevaarlijke momenten geeft God mij een uitweg. Misschien is het mijn eigen misvatting. Ik geef alleen om wat goed is voor God; het doen van Gods wil is het belangrijkste. Ik blijf ver van deze mensen vandaan en als God van mij vraagt om met hen om te gaan, gehoorzaam ik. Het is niet zo dat zij afschuwelijk zijn, maar hun ‘wijsheid’, opvattingen en levensvisies zijn zo irritant. Ik ben hier om af te maken wat God mij heeft toevertrouwd, niet om te leren van hun ervaringen met het omgaan met bepaalde zaken. Ik herinner me dat God mij eens het volgende zei: “Probeer op aarde alleen de wil van de Vader te doen en maak af wat Hij jou heeft toevertrouwd. Al het andere is niet van belang voor jou.” Als ik hieraan denk voel ik een beetje vrede. Dat is omdat ik altijd het gevoel heb dat aardse zaken te ingewikkeld zijn en ik die vaak niet snap – ik weet nooit wat ik moet doen. Daarom weet ik niet hoe vaak ik hier radeloos om werd en de mensheid haatte – waarom zijn mensen zo ingewikkeld? Wat is er mis mee om een beetje eenvoudiger te zijn? Proberen slim te zijn – waarom? Als ik met mensen omga is dat meestal op basis van Gods opdracht voor mij en ook al zijn er een paar gevallen geweest waarbij dat niet zo was, wie zou kunnen weten wat er diep in mijn hart verborgen is?
Vele keren heb ik mijn broeders en zusters die met mij zijn, aangeraden om te geloven in God vanuit hun eigen hart en niet hun eigen belangen te beschermen, dat ze naar Zijn wil zouden moeten luisteren. Ik heb vele keren bittere tranen geweend voor God – waarom denken mensen zo weinig aan Gods wil? Zou het kunnen dat Gods werk spoorloos verdwijnt zonder reden? Ik weet niet waarom en het lijkt alsof dit het raadsel van mijn hart is geworden. Waarom herkennen mensen de weg van de Heilige Geest niet, maar houden ze altijd ongepaste interpersoonlijke relaties in stand? Ik word er misselijk van als ik mensen zo zie. Zij zien de weg van Heilige Geest niet, maar letten alleen op wat mensen doen. Kan Gods hart voldoening vinden op die manier? Ik word hier vaak verdrietig van. Het lijkt erop dat dit de last is die ik moet dragen. De Heilige Geest maakt zich hier ook zorgen over – voel je geen schuld in je hart? Moge God je spirituele ogen openen. Als iemand die mensen naar de Geest leidt, heb ik vaak gebeden tot God: “O Vader! Moge ik uw wil centraal stellen en uw wil zoeken. Laat mij trouw zijn aan wat u mij hebt toevertrouwd, zodat u deze groep mensen kunt verkrijgen. Moge u ons naar een vrije wereld brengen, zodat wij allen in contact kunnen komen met u met onze geest. Maak deze spirituele gevoelens wakker in ons hart!” Ik hoop dat Gods wil zal geschieden, daarom bid ik tot Hem zonder ophouden dat Zijn Geest ons blijft verlichten en ons het pad doet nemen waarop de Heilige Geest ons leidt. Dit doe ik omdat het pad dat ik ga het pad is van de Heilige Geest. Wie anders zou dit pad kunnen gaan in mijn plaats? Dit maakt mijn last nog zwaarder. Het voelt alsof ik op het punt sta te vallen, maar ik geloof dat God Zijn werk zeker niet zal uitstellen. Misschien zullen onze wegen scheiden als dat wat Hij aan mij heeft toevertrouwd voltooid is. Daarom is het wellicht vanwege het effect van Gods Geest dat ik mij altijd anders heb gevoeld dan anderen. Het is alsof God wil werken en ik het nog steeds niet in de vingers heb. Ik geloof echter dat niemand op aarde beter is dan mijn vertrouwelingen en ik geloof dat mijn vertrouwelingen voor mij zullen bidden tot God. Als dat zo is, ben ik ze oneindig dankbaar. Ik hoop dat mijn broeders en zusters met mij zullen zeggen: “O God! Moge uw wil volledig geopenbaard worden aan degenen onder ons in het einde der tijden, zodat wij gezegend worden met het leven in de geest, dat we de daden zien van de Geest van God en Zijn ware gezicht!” Als we dit stadium hebben bereikt zullen we waarlijk leven onder de leiding van de Geest en pas dan zullen we Gods ware gezicht kunnen zien. Dat wil zeggen dat mensen in staat zullen zijn om de werkelijke betekenis van de hele waarheid te begrijpen. Dit wordt niet begrepen of verstaan door menselijke opvattingen, maar deze verlichting vindt plaats op basis van de wil van Gods Geest. Dit is geheel God Zelf die aan het werk is, zonder een greintje ideeën van de mens. Dit is Zijn werkplan voor de daden die Hij wil openbaren op aarde en het is Zijn laatste werk op aarde. Ben jij bereid hieraan mee te werken? Wil jij deel uitmaken van dit werk? Ben je bereid om je te laten vervolmaken door de Heilige Geest en te genieten van een leven in de Geest?
De belangrijkste taak op dit moment is om dieper te gaan van onze oorspronkelijk basis. We moeten dieper duiken in de aspecten van de waarheid, de visie en ons leven. Ik moet echter eerst mijn broeders en zusters eraan herinneren dat om aan deze taak te beginnen, je eerst je vroegere opvattingen weg moet doen. Dat betekent dat je je oude leefstijl moet veranderen, een nieuw plan moet maken en met een schone lei moet beginnen. Als je vasthoudt aan wat belangrijk voor jou was in het verleden, zal de Heilige Geest niet in staat zijn om te werken in jou; Hij zal amper in staat zijn om je leven in stand te houden. Als iemand niet zoekt of binnengaat, of een plan maakt, zal de Heilige Geest helemaal van hem vandaan gaan. Dit heet dat iemand afgewezen is vanwege leeftijd. Ik hoop dat mijn broeders en zusters allemaal mijn hart kunnen begrijpen en ik hoop ook dat meer ‘nieuwe rekruten’ op zullen staan en met God kunnen meewerken om samen dit werk te voltooien. Ik geloof dat God ons zal zegenen en ik geloof ook dat God mij meer en meer vertrouwelingen zal schenken, zodat ik naar de einden der aarde kan reizen en we nog meer liefde onder elkaar zullen hebben. Ik ben er nog meer van overtuigd dat God Zijn koninkrijk zal uitbreiden door onze inspanningen en ik hoop dat ons harde werk ongeziene hoogten zal bereiken, zodat God nog meer jonge mensen kan bereiken. Laten we allemaal hier meer voor bidden en God zonder ophouden smeken zodat wij ons leven voor Hem leven en we intiem met God zijn. Laat er geen barrières zijn tussen ons en laat ons allemaal deze eed zweren voor God: “Om eensgezind te werken! Toewijding tot het einde! Nooit scheiden, om altijd bij elkaar te blijven!” Mogen mijn broeders en zusters deze vastberadenheid voor God plaatsen zodat onze harten niet afwijken en onze wil standvastig is! Om Gods wil te laten geschieden, wil ik opnieuw zeggen: Werk hard! Geef alles wat je in je hebt! God zal ons zeker zegenen!
uit ‘De Kerk van Almachtige God’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten